Το Σκλίβα, αυτόνομη κοινότητα της Πηνείας παλιότερα, ανήκει στο Νομό Ηλείας και σήμερα αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Πηνείας.
Απλώνεται σε μια λοφώδη λωρίδα που από τη μια της μεριά (Βόρια) έχει το λαγκάδι Παλιοβoρό και από την άλλη (Νότια) το λαγκάδι Δέση- Ντέρβου. Έχει υψόμετρο 280μ. και εφάπτεται του δάσους Κάπελη ενώ γειτονεύει με τα Δημοτικά Διαμερίσματα: Προδρόμου, Μαζαρακίου, Σιμόπουλου και Βουλιαγμένης.
Καταπράσινο το χωριό μας με θέα των Πηνειακό κάμπο με το φράγμα του Πηνειού απο τη μία και από την άλλη τα ψηλά βουνά του Ερυμάνθου, ενώ μακριά τους προβάλλει το Πορτοβούνι.
Καταλαμβάνει μια μεγάλη έκταση, με καλλιεργήσιμες εκτάσεις, με βοσκοτόπια, ελαιώνες, αμπελώνες και περιβόλια.
Το χωριό μας ιδρύθηκε απο τον Σκλίβα, ο οποίος εγκαταστάθηκε για πρώτη φορά με την οικογένειά του λίγο πιο πάνω απο το χωριό μας.
Οι μεταγενέστεροι απόγονοί του εκτίμησαν την σημερινή τοποθεσία και εγκαταστάθηκαν εκεί δηλαδή ίδρυσαν εκ νέου νέο οικισμό που αποτελεί σήμερα το χωριο μας.
Το χωριό μας συνδέεται με την εθνική οδό 111 απο δρόμο που ξεκινά απο την Αμαλιάδα. Έχει πολλούς αγροτικούς δρόμους που εξυπηρετούν τους κατοίκους.
Παλιότερα αριθμούσε πολλόυς μόνιμους κατοίκους αφού οι περισσότεροι πήραν το δρόμο για τις μεγαλοπόλεις Αθήνα, Πάτρα, και αλλού για μια καλύτερη ζωή.
Όμως και αυτοί που έφυγαν, συχνά πυκνά, βρίσκονται στο χωριό μας κυρίως Χριστούγεννα, Πάσχα και το καλοκαίρι.
Πολλές τοποθεσίες, χαρακτηρίζουν τις ομορφιές τις χάρες του τόπου μας αλλά κυρίως τις παιδικές μας εμπειρίες.
Η ράχη με τα χωράφια, το βοσκοτόπια και κυρίως το εκκλησάκι του Αη- Λιά, που κάθε χρόνο στη γιορτή του 20 Ιουλίου, γίνεται χώρος προσκυνήματος. Η Παναγίτσα, στη θέση "Βελή", φαντάζει απο μακριά σαν κατάλευκο περιστέρι και αποτελεί καθημερινό προσκύνημα, κάθε πιστού. Κάθε χρόνο στην Παναγίτσα, στις 15 Αυγούστου, γίνεται εκκλησιασμός πανηγυρισμός, λιτανεία και περιφορά της εικόνας και πλήθος πιστών προσκυνούν τη χάρης της, απο όλη την ευρύτερη περιοχή.
Η προγκήξη, η Σπηλιά, ο Παλιόμυλος, του Ντέρβου, η Δέση, το Λευκό, του Κηνυγού, τα Κανελλέικα, του Παπά Χωράφια, στους Σκοτωμένους Καραβελέικα (Αντριανού), τα Πλατανάκια, η Κοτρόνα, του Βελή, ο Κάκαβος, η Ράχη, ο Άη Γιάννης, το Μεροχώραφο, Μπαλντάκι, Μπερμπιτσούκι, Αγραπηδιές, Παθουρίστρα, Κοκοράκια, Φτερίνα, είναι τοποθεσίες που η κάθε μια έχει τις ομορφιές και τη δική της ιστορία. Σε καθένα μας και μόνο το όνομά τους, μας φέρνει στο νού μας, ίσως τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας.
Το χωριό μας έχει μια μεγάλη πλατεία με το κοινοτικό γραφείο και την εκκλησία του Πολιούχου του χωριού μας, Αγίου Αθανασίου.
Είναι ο χώρος που γίνονται όλες οι εκδηλώσεις μας και κυρίως, ο χώρος συγκέντρωσης των νέων μας που δίνουν ζωή και ζωντάνια στο χωριό μας κυρίως Πάσχα και καλοκαίρι.
Σ' αυτήν κάθε χρόνο, 14 Αυγούστου γίνεται ο καθιερωμένος χορός, αφού έχουν προηγηθεί εκδηλώσεις για την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση όλων μας.
Στις 2 Μαίου γιορτάζει ο Άγιος Αθανάσιος και γίνεται πανηγύρι (παλιά με νταούλια και βιολιά με γλέντια στα σπίτια και τραγούδια), σήμερα διαφορετικά αλλά έστω το έθιμο δεν έσβησε.
Οι Σκλιβαίοι σήμερα έχουν αλλάξει το χωριό μας, με καλύτερα σπίτια, καλύτερες μονάδες αγροκτηνοτροφικές, με μονάδα τυροκομείου, με ψητοπωλείο κ.λ.π
Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος διασχίζει το χωριό μας απο την κάτω στην πάνω ρούγα και φτάνει μέχρι τ' Αλώνια.
Εδώ υπάρχει γήπεδο μπάσκετ και ένας χώρος που έδωσαν οι συγχωριανοί μας (παλιά υπήρχαν αλώνια για το αλώνισμα σταριού, κριθαριού και βρώμης), αλλά που παραμένει αναξιοποίητος.
Όλοι οι απόδημοι, νοσταλγούν το χωριό μας, το επισκέπτονται συχνά και δίνουν ζωή σ'αυτό. Ίδρυσαν το σύλλογο:"Ο Άγιος Αθανάσιος" το 1980 και προσπαθούν για το καλό του χωριού, με διάφορους τρόπους και δράσεις. Συμμετέχει στις αθλητικές εκδηλώσεις το καλοκαίρι που γίνεται απο την "Ομοσπονδία πολιτιστικών συλλόγων Πηνείας και Ωλένης ο Πηνειακός Λάδων" με τη συμπαράσταση του Δήμου Πηνείας, με πολλές επιτυχίες.
Ο Σύλλογός μας πραγματοποιεί κάθε χρόνο τον αποκριάτικο χορό στην Αθήνα και το χορό στο χωριό μας στις 14 Αυγούστου παραμονή της Παναγίας.
Επίσης συμμετέχει στις χαρές και τις λύπες όλων των συγχωριανών μας.
Όλοι μαζί λοιπόν ας προσπαθήσουμε να κάνουμε το χωριό μας καλύτερο, πιό όμορφο και φιλόξενο...
Κείμενο, Νίκου Γ. Δούμα
Απλώνεται σε μια λοφώδη λωρίδα που από τη μια της μεριά (Βόρια) έχει το λαγκάδι Παλιοβoρό και από την άλλη (Νότια) το λαγκάδι Δέση- Ντέρβου. Έχει υψόμετρο 280μ. και εφάπτεται του δάσους Κάπελη ενώ γειτονεύει με τα Δημοτικά Διαμερίσματα: Προδρόμου, Μαζαρακίου, Σιμόπουλου και Βουλιαγμένης.
Καταπράσινο το χωριό μας με θέα των Πηνειακό κάμπο με το φράγμα του Πηνειού απο τη μία και από την άλλη τα ψηλά βουνά του Ερυμάνθου, ενώ μακριά τους προβάλλει το Πορτοβούνι.
Καταλαμβάνει μια μεγάλη έκταση, με καλλιεργήσιμες εκτάσεις, με βοσκοτόπια, ελαιώνες, αμπελώνες και περιβόλια.
Το χωριό μας ιδρύθηκε απο τον Σκλίβα, ο οποίος εγκαταστάθηκε για πρώτη φορά με την οικογένειά του λίγο πιο πάνω απο το χωριό μας.
Οι μεταγενέστεροι απόγονοί του εκτίμησαν την σημερινή τοποθεσία και εγκαταστάθηκαν εκεί δηλαδή ίδρυσαν εκ νέου νέο οικισμό που αποτελεί σήμερα το χωριο μας.
Το χωριό μας συνδέεται με την εθνική οδό 111 απο δρόμο που ξεκινά απο την Αμαλιάδα. Έχει πολλούς αγροτικούς δρόμους που εξυπηρετούν τους κατοίκους.
Παλιότερα αριθμούσε πολλόυς μόνιμους κατοίκους αφού οι περισσότεροι πήραν το δρόμο για τις μεγαλοπόλεις Αθήνα, Πάτρα, και αλλού για μια καλύτερη ζωή.
Όμως και αυτοί που έφυγαν, συχνά πυκνά, βρίσκονται στο χωριό μας κυρίως Χριστούγεννα, Πάσχα και το καλοκαίρι.
Πολλές τοποθεσίες, χαρακτηρίζουν τις ομορφιές τις χάρες του τόπου μας αλλά κυρίως τις παιδικές μας εμπειρίες.
Η ράχη με τα χωράφια, το βοσκοτόπια και κυρίως το εκκλησάκι του Αη- Λιά, που κάθε χρόνο στη γιορτή του 20 Ιουλίου, γίνεται χώρος προσκυνήματος. Η Παναγίτσα, στη θέση "Βελή", φαντάζει απο μακριά σαν κατάλευκο περιστέρι και αποτελεί καθημερινό προσκύνημα, κάθε πιστού. Κάθε χρόνο στην Παναγίτσα, στις 15 Αυγούστου, γίνεται εκκλησιασμός πανηγυρισμός, λιτανεία και περιφορά της εικόνας και πλήθος πιστών προσκυνούν τη χάρης της, απο όλη την ευρύτερη περιοχή.
Η προγκήξη, η Σπηλιά, ο Παλιόμυλος, του Ντέρβου, η Δέση, το Λευκό, του Κηνυγού, τα Κανελλέικα, του Παπά Χωράφια, στους Σκοτωμένους Καραβελέικα (Αντριανού), τα Πλατανάκια, η Κοτρόνα, του Βελή, ο Κάκαβος, η Ράχη, ο Άη Γιάννης, το Μεροχώραφο, Μπαλντάκι, Μπερμπιτσούκι, Αγραπηδιές, Παθουρίστρα, Κοκοράκια, Φτερίνα, είναι τοποθεσίες που η κάθε μια έχει τις ομορφιές και τη δική της ιστορία. Σε καθένα μας και μόνο το όνομά τους, μας φέρνει στο νού μας, ίσως τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας.
Το χωριό μας έχει μια μεγάλη πλατεία με το κοινοτικό γραφείο και την εκκλησία του Πολιούχου του χωριού μας, Αγίου Αθανασίου.
Είναι ο χώρος που γίνονται όλες οι εκδηλώσεις μας και κυρίως, ο χώρος συγκέντρωσης των νέων μας που δίνουν ζωή και ζωντάνια στο χωριό μας κυρίως Πάσχα και καλοκαίρι.
Σ' αυτήν κάθε χρόνο, 14 Αυγούστου γίνεται ο καθιερωμένος χορός, αφού έχουν προηγηθεί εκδηλώσεις για την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση όλων μας.
Στις 2 Μαίου γιορτάζει ο Άγιος Αθανάσιος και γίνεται πανηγύρι (παλιά με νταούλια και βιολιά με γλέντια στα σπίτια και τραγούδια), σήμερα διαφορετικά αλλά έστω το έθιμο δεν έσβησε.
Οι Σκλιβαίοι σήμερα έχουν αλλάξει το χωριό μας, με καλύτερα σπίτια, καλύτερες μονάδες αγροκτηνοτροφικές, με μονάδα τυροκομείου, με ψητοπωλείο κ.λ.π
Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος διασχίζει το χωριό μας απο την κάτω στην πάνω ρούγα και φτάνει μέχρι τ' Αλώνια.
Εδώ υπάρχει γήπεδο μπάσκετ και ένας χώρος που έδωσαν οι συγχωριανοί μας (παλιά υπήρχαν αλώνια για το αλώνισμα σταριού, κριθαριού και βρώμης), αλλά που παραμένει αναξιοποίητος.
Όλοι οι απόδημοι, νοσταλγούν το χωριό μας, το επισκέπτονται συχνά και δίνουν ζωή σ'αυτό. Ίδρυσαν το σύλλογο:"Ο Άγιος Αθανάσιος" το 1980 και προσπαθούν για το καλό του χωριού, με διάφορους τρόπους και δράσεις. Συμμετέχει στις αθλητικές εκδηλώσεις το καλοκαίρι που γίνεται απο την "Ομοσπονδία πολιτιστικών συλλόγων Πηνείας και Ωλένης ο Πηνειακός Λάδων" με τη συμπαράσταση του Δήμου Πηνείας, με πολλές επιτυχίες.
Ο Σύλλογός μας πραγματοποιεί κάθε χρόνο τον αποκριάτικο χορό στην Αθήνα και το χορό στο χωριό μας στις 14 Αυγούστου παραμονή της Παναγίας.
Επίσης συμμετέχει στις χαρές και τις λύπες όλων των συγχωριανών μας.
Όλοι μαζί λοιπόν ας προσπαθήσουμε να κάνουμε το χωριό μας καλύτερο, πιό όμορφο και φιλόξενο...
Κείμενο, Νίκου Γ. Δούμα
